Duin en Bosch is een deels afgezand terrein in de duinen waar tussen 1904 en 1909 een groot provinciaal ‘krankzinnigengesticht’ gebouwd werd. Hier moesten de ‘geesteskranken’ in afzondering tot rust komen en behandeld worden.
De opzet van het terrein en de rustieke chaletstijl van de gebouwen was ontleend aan Duitse voorbeelden. In het midden het hoofdgebouw met kantoren, magazijnen, centrale keuken, kantine, apotheek en ziekenboeg. Daarachter vezorgingsgebouwen: elektriciteitscentrale, ketelhuis watertoren, wasserij enzovoorts.
Aan weerzijden zes grote paviljoens, links drie voor de vrouwelijke patiënten (‘Vrouwen I, II, III’ voor resp. ‘rustigen-half-rustigen en onrustigen’) en rechts drie voor mannen (‘Mannen I-II-III’).
De paviljoens waren naar het zuidoosten gekeerd om bij zonnig weer de bedden op de veranda te kunnen rijden voor ‘open luchtverpleging’. In een ruime boog daar omheen personeelswoningen, kerkje, badhuis, begraafplaats, moestuinen enzovoorts.
Bron:
- Gemeente Castricum en Stichting Landschap Noord-Holland. Wandelen door Heerlijkheid Castricum: Tijdpad. Castricum/Den Haag 2012: 32.
