-
De kanaalgravers
Connie Braam schreef in 2000 over de kanaalgravers de roman ‘De woede van Abraham’: ‘Niets meer dan een tijdelijke kolonie, hoorde Abraham de burgers van Velsen elkaar geruststellen in de koffiehuizen. Een gat, een nest, een negorij noemden ze het, omdat ze niet wisten hoe ze de verzameling huisjes anders moesten aanduiden. Het was geen dorp, daar waren ze zeker van, want er was niet eens een kerk, en de naam die de bewoners het gaven – De Heide – was op geen kaart te vinden.
Toch bleef het beangstigend dat de vreemdelingen met stenen muren en zelfs een pannendak hun verblijf iets permanents leken te geven. Bovendien overtrof het aantal inwoners van De Heide verre dat van Velsen; daar haalden ze bij de laatste telling niet eens de vierduizend’; (einde citaat). Over de bevolking van De Heide staat in ‘De Woede van Abraham’: ‘Iedereen had wel zijn eigen duistere reden om in dit godvergeten oord verzeild te raken.
-
De IJmuidenaren
IJmuiden is altijd onderdeel van de gemeente Velsen geweest. Tot op de dag van vandaag verschillen de culturen van het oorspronkelijke dorp en die van de IJmuidenaren enorm. De IJmuidenaar Theo Warmenhoven verwoordde het in 2016 mooi: ‘In het oorspronkelijke dorp Velsen wonen de landrotten, wij zijn de zeerotten en die twee verstaan mekaar maar moeilijk…’ (Interviewproject ‘Graven naar het verleden van het Noordzeekanaal).
Werknemers van heinde en verre