Naar overzicht

Volksverhaal over Zanddijk

maandag 29 juni 2020

Schrijfster Suzanne Buis uit Limmen levert de Noord-Hollandse bijdrage in het boek ’Van bij ons’, waarin volksverhalen uit de twaalf Nederlandse provincies zijn gebundeld. Haar verhaal speelt zich af op de eeuwenoude Zanddijk tussen Bakkum en Limmen, waar boeren en monniken in de middeleeuwen strijd met elkaar leverden. 

„Het idee van Margot Senden was om oude volksverhalen in een modern jasje te gieten en toegankelijk te maken voor kinderen”, zegt Suzanne, schrijfster van onder meer de kinderseries over Floortje Bellefleur en Lizzy.

Suzanne Buis is ook coach in het door haar opgerichte Droomdenkers Talentcentrum voor hoogbegaafde en hoogsensitieve kinderen. Voor volwassenen schrijft ze verhalenbundels over hoogbegaafdheid. Ze treedt op als docent storytelling en doet nog veel meer.

IIn elke provincie vroeg Margot Senden een auteur voor een volksverhaal. De inspiratie voor de Noord-Hollandse sage haalde Suzanne van dichtbij. Ze dacht meteen aan de Zanddijk in Limmen, dicht bij haar Droomdenkers Talentcentrum. Ze is zeer geïnteresseerd in verhalen over haar leef- en werkomgeving. Wanneer ze als coach met kinderen, jongeren of volwassenen de natuur in gaat, helpt het om spelenderwijs te ontdekken en te leren.

Het verhaal rond de jongen Tim speelt zich af in de middeleeuwen. De Zanddijk behoort tot de oudste bekende dijkjes in Noord-Holland boven het IJ. Het was in 1105 aangelegd in opdracht van de abdij van Egmond omdat de landerijen van de abdij overstroomden bij storm. Helaas voor de Castricummers ten zuiden van de dijk was het gevolg dat hun land juist wel overstroomde.

Toen de boeren het zat waren, rukten ze gewapend op naar de dijk en maakten er een gat in zodat het water op hun land kon wegstromen naar dat van de buren, de monniken van de abdij. Maar toen gebeurde het wonder, want geen middeleeuws verhaal zonder goddelijke interventie. De abt nam de schrijn waarin de resten van de heilige Adalbert werden bewaard mee naar de dijk, plaatste hem in de het gat en zie daar, het water trok zich terug.

Daarmee was de kous niet af, want niet veel later was de situatie omgekeerd en hadden de monniken natte voeten. Toen staken zij de dijk door, tot woede van de Castricummers die wederom gewapend optrokken richting het noorden. De monniken hadden er al op gerekend en hun schrijn met de botten van Adalbert meegenomen in de hoop dat de heilige hun zou steunen, maar helaas: ditmaal gebeurde er niets. De monniken kregen klop van de Castricummers. De godvrezende pijdragers waren geen partij voor de harde vuisten van de boeren.

In die gewapende strijd komt dus het jongetje Tim terecht zodra hij met zijn fiets ten val is gekomen op de Zanddijk. Hij wordt wakker in de middeleeuwen en bevindt zich tussen monniken en boze boeren. Suzanne: ,,Ja, het is wel een interessant verhaal. Ik vind het leuk om het te moderniseren en het op te schrijven vanuit het perspectief van een eigentijds kind. Op die manier kun je een eeuwenoud verhaal toegankelijk maken voor kinderen. En niet alleen voor kinderen, ook voor hun opa’s en oma’s. Want er zijn zoveel mensen geïnteresseerd in geschiedenis.’’

Bron Dagblad Kennemerland